Orientalna baśń o miłości, odwadze i poświęceniu. W dalekiej krainie żyła piękna Perysada. Bracia – Bachman i Perwic – kochali ją nad życie. Pewnego dnia Perysada spotkała karzełka, który wyjawił jej, że gdzieś daleko istnieją cuda, mogące uczynić ją najszczęśliwszą na świecie. Były to dąb-samograj, struga-złotosmuga i ptak Bulbulezar. Perysada natychmiast zapragnęła mieć te dziwy. Bachman i Perwic kolejno wyruszają, by zdobyć skarby, jednak obydwu spotyka klęska. Perysada, przewidując śmierć braci, wyrusza w drogę. Czeka ją pełna niezwykłych przygód podróż, w trakcie której zły los może się odwrócić.
"Klechdy sezamowe" to orientalne baśnie w poetyckiej interpretacji Bolesława Leśmiana. Zbiór jest zaproszeniem do świata, gdzie spotykają się codzienność i niezwykłość.
Bolesław Leśmian (1877-1937) – polski poeta i prozaik, krytyk literacki. Uznawany za jednego z najwybitniejszych twórców dwudziestolecia międzywojennego. W swojej twórczości chętnie nawiązywał do baroku i romantyzmu, podkreślając duchowy wymiar życia człowieka, nawiązując do tego, co wiąże się ze sferą sacrum. Chętnie używał neologizmów, stworzone przez niego terminy nazwano leśmianizmami. W swojej twórczości często przywoływał motyw marzenia sennego, które – jak w „Baśni o rumaku zaklętym” poszerzało obszar refleksji podmiotu i wpływało na jego ocenę rzeczywistości.
