Losy autora podczas pięcioletniego pobytu w obozach koncentracyjnych Mauthausen, Dachau i Gusen.
"Od sierpnia 1945 roku stanąłem do uczciwej pracy i pracowałem do 1959 roku. Przerwałem pracę z powodu gruźlicy, na którą leczę się od 1947 roku. Choruje też na gruźlicę Janusz Zakulski, który już nie może pracować od 1949 roku. Choruje i Adam Kwiatkowski, choruje też wielu innych, a wielu kolegów zabrała już gruźlica z grona żyjących".
"Pięć lat" kacetu Stanisława Grzesiuka stanowi część autobiograficznej trylogii, na którą składają się jeszcze tytuły "Boso, ale w ostrogach" oraz "Na marginesie życia". Grzesiuk, z zawodu elektromechanik, z zamiłowania i talentu pisarz, pieśniarz oraz propagator przedwojennego folkloru stolicy i gwary warszawskiej, często nazywany był bardem z Czerniakowa.
Styl Grzesiuka cechuje prosty, lecz jednocześnie barwny język oraz humor, obecny nawet wtedy, kiedy — tak jak "Pięciu latach kacetu"— pisze o obozach koncentracyjnych. Pisarz najpierw przez kilka miesięcy przebywał w Dachau, później zaś w Mauthausen-Gusen. W obozach nabawił się gruźlicy płuc, na którą finalnie zmarł w 1963 roku. Swoje zmagania z chorobą opisał — również w sposób niepozbawiony humoru — we wspomnianej już książce "Na marginesie życia".
"Pięć lat kacetu" w wersji audio czyta Arkadiusz Bazak.